Nieuws over management, organisatie en economie

19 januari 2015

Management dat je verdient

Soms komen goeroes met een geniale, generieke stelling die altijd opgaat. Zoals "Elke organisatie krigt het management of de leiding die het verdient" of het nu gaat om een afdeling, een faculteit, een bedrijf of zelfs een land.

Bijvoorbeeld een land krijgt de minister-president die het verdient, want via de gekozen politici wordt het beleid uitgevoerd waar de kiezers om vragen. Als we nu een groot begrotingstekort hebben of in een financiele crisis terecht zijn gekomen dan kan je je afvragen hoe dat komt. We geven met zijn allen te veel uit, want we willen allemaal dat grote huis, die auto of die verre vakanties. Dat kan betaald worden door te lenen en dat is op grote schaal toegestaan. De regels om te lenen zijn opgerekt. Eerst tot een bedrag van vier maal het bruto inkomen van de kostwinner. Dat is opgerekt tot zes of wel zeven keer dat inkomen. Ook het inkomen van de partner werd meegeteld, eerst voor de helft of voor een bepaald aantal jaren. Later volledig en het grote huis werd gekocht. Zolang de huizenprijzen stijgen is dat geen probleem, maar nu er hypotheken "onder water" komen te staan is dat wel een probleem.

Maatschappelijke organisaties als Eigen Huis wil dat probleem niet zien en gaat in tegen het strikter maken van de leenregels en zien het probleem van te veel lenen niet, c.q. willen dat niet zien omdat het strijdig is met hun partiele eigen belang (meer eigen woningbezitters). Wat is hier nu de oorzaak en wat is het gevolg ?

Een college van bestuur benoemt de hoogleraren. Als dat na verloop van tijd leidt tot een verschraalde opleiding dan zijn het de benoemde hoogleraren die daar aan hebben bijgedragen. Als een faculteit financieel "onder water" komt te staan dan is dat een gevolg van het finaciele beleid dat is gevoerd door inhoudgedreven hoogleraren die het management verfoeien, die daar geen interesse in hadden. Dat is ook een logisch gevolg daar zij worden afgerekend op inhoudelijke prestaties. Het schrijven van papers kan leiden tot wetenschappelijke roem, die is niet te verwerven door mooie onderwijsprestaties of door financiele prestaties. Daar wordt immers niet op gestuurd. Als het proces hoger wordt gewaardeerd dan de inhoud dan loop je de kans dat er hoogleraren worden benoemd die met 'window dressing' weten te scoren.

De les

De les die hier uit getrokken kan worden is dat sturing noodzakelijk is en dat visie, ideologie hierin leidend moet zijn. Dat geldt voor de politiek, voor een universiteit en ook voor afdelingen. Enige notie van besturen en managen is hierin noodzakelijk, maar niet voldoende, zoals economen plegen te stellen. Op basis van een plan (visie, ideologie) moet het bestuur richting geven, delegeren, monitoren, terugkoppelen en (laten) bijsturen. En dat op een zeer frequente basis. Dat is nu eenmaal het lot van een bestuurder of van een manager. Het resultaat is altijd het gevolg van de zelfgekozen werkwijze. Je krijgt immers altijd het bestuur dat je verdient.

Jules Verlaan
eMail: Jules@floor.nl